ommetje tongelreep
Ommetje Tongelreep is een gemakkelijke wandeling die begint bij Natuurpoort De Achelse Kluis. Van deze 12 kilometer lange wandeling staat een uitgebreide routebeschrijving op de site https://www.klikprintenwandel.nl/wandelroutes/ommetje-tongelreep/
Hoe je bij het startpunt kunt komen vind je ook in de routebeschrijving.
Zoals gezegd begint de wandeling bij Natuurpoort De Achelse Kluis vanaf de parkeerplaats.
Eventueel kun je, als je met de auto komt, de auto ook kwijt op de parkeerplaatsen van de vlakbij gelegen Achelse Kluis.
De wandeling eindigt hier ook weer.
Op het terras (bij minder weer binnen) van de Achelse Kluis kun je nagenieten bij een heerlijke Trappist of iets anders natuurlijk
De tocht gaat door het beekdal van het riviertje de Tongelreep dat in België ontspringt bij Neerpelt. In België heet het riviertje Warmbeek.
De Tongelreep stroomt van hier naar Valkenswaard, verder via Aalst en komt in Eindhoven uit in de Dommel.
Via graspaden loop je door het natuurgebied waar in augustus diverse bloemen bloeien, zoals - van links naar rechts - de gele bloemen van het Vlasbekje en de mooie kleuren van het Aalkruid en de Grote Kattenstaart.
Ook de Kleine Vuurvlinder komt hier voor.
Via een klaphekje loop je door een begrazingsgebied waar grote stapstenen liggen over een moerassig stukje van de wandeling.
Daar kom je weer uit bij de Tongelreep die zich hier al slingerend een weg zoekt door het gebied.
Lopend langs een open gebied kom je verderop langs een uitkijktoren. Boven op die toren kijk je uit op de omgeving waar aan de ene kant koeien grazen en aan de andere kant kijk je over een deel van het natuurgebied waar ook de heide in bloei staat. Die bloeiende heide zullen we onderweg nog veel zien.
De natuur vertoont zich in alle pracht, maar je moet het wél zien, zoals de dennenappels, de bessen van de Amerikaanse Vogelkers en de bloemen van de bloeiende heide.
Op de Groote Heide aangekomen kun je alleen maar genieten. In augustus staat de heide overal prachtig in bloei.
Dit werd gezien de droogte van 2018 en 2019 niet verwacht.
Langs het wandelpad richting Soerendonk was de distel al uitgebloeid, maar ook hier de paarse heide zover als je kunt kijken.
Weer een stuk verder zie je diverse zandverstuivingen in het landschap en kom je langs een voormalige schaapskooi. Deze wordt door Staatsbosbeheer alleen nog maar gebruikt voor opslag van materialen.
Na het pad te zijn opgegaan langs een ANWB-paddenstoel zie je links van het wandelpad een waterpoel liggen waar verrassend genoeg nog water in stond. Zo te horen was het een speelplaats voor vele kikkers.
De tocht gaat een tijdje over zandpaden langs het heidegebied waar je soms een jonge den ziet strijden voor zijn bestaan.
Langs een fiets/wandelpad staat een informatiepaneel waar de geschiedenis staat beschreven van een ‘Grenskapel De Achelse Heide”.
Een stukje geschiedenis van de grenskapel.
De protestantse ‘Hollanders’, onder leiding van Willem Van Oranje, kwamen in opstand tegen de katholieke Spaanse overheerser van de Nederlanden. Het einde van deze oorlog betekende de scheiding waardoor in de Noordelijke Nederlanden de katholieke eredienst verboden werd. De katholieken die in de grensgebieden met de Zuidelijke Nederlanden woonden, bedachten al snel een oplossing om hun geloof te blijven belijden. Langs de grens, aan de zijde van de Zuidelijke Nederlanden, richtten ze grenskapellen op, zodat ze net over de grens de sacramenten konden ontvangen en misvieringen konden bijwonen. Eén van die grenskapellen was vlakbij de Achelse Kluis in 1656 opgericht door pastoor Tielens van Valkenswaard en noemde men de Oratorie van Verckens-weerth. Het is niet bekend tot wanneer de grenskapel precies werd gebruikt, maar wel is zeker dat monseigneur D’Allemont, die bisschop was van Roermond, de grenskapel bezocht tussen 1662 en 1666 en er aan duizenden gelovigen het Vormsel toediende. De kapel heeft dienst gedaan tot omstreeks 1670 omdat vanaf toen de katholieke eredienst weer in het protestantse noorden georganiseerd mocht worden. De kapel in de Achelse heide was ongeveer 30 meter lang en 8,5 meter breed en had de typische kenmerken van een driebeukige Kempische vakwerkschuur, opgebouwd in leem, hout en stro. In 1955 werden de fundamenten volledig blootgelegd tijdens opgravingen door pater Domien de Jong (de bekende verzamelaar van bidprentjes) en de technische diensten van Hamont en Valkenswaard. Sindsdien verdwenen de fundamenten weer in het landschap.
Ik ben op zoek gegaan naar de fundamenten van de grenskapel, maar deze niet gevonden. Ze zijn volledig overgroeid.
Jammer dat het niet zichtbaar is gemaakt en gehouden.
Bijna aan het einde van de wandeling loop je over een mooi bospad naar grenspaal 177 (de wandeling gaat namelijk door een klein stukje van België) en loop je weer op Nederlands grondgebied.
Verderop kom je uit bij het startpunt van deze wandeling en kun je eventueel voor een versnapering terecht bij de Achelse Kluis.
Reactie plaatsen
Reacties
Weer een mooie serie foto's Willem, ik zie wel dat hij wat langzamer laadt maar dat zal aan de grote van de foto's liggen denk ik.
Doet verder niets af aan het feit dat het weer een prachtige serie is geworden.